تعلیم اسماء به حضرت آدم (ع) از دیدگاه قرآن و حدیث
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی
- نویسنده محمدعلی امینی
- استاد راهنما علی احمد ناصح شهاب الدین حسینی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1383
چکیده
یکی از موضوعات مطرح در قرآن کریم، مسأله تعلیم اسماء به حضرت آدم(ع) است، که حقیقت این اسماء و فلسفه تعلیم آن ها به حضرت آدم(ع)، مباحث بسیاری را میان مفسران پدید آورده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش تبیینی ـ تحلیلی به بررسی این مسأله از دیدگاه قرآن و روایات پرداخته است. مراد از اسماء در این آیه آن است که آن چه خدا به حضرت آدم(ع) تعلیم نمود، نشانه و مظهری از وجود خداوند است که دارای سه ویژگی مهم می باشد: اولاً این ها حقایقی خارجی بوده و از ماهیت و جوهریت حقیقی برخوردار هستند؛ ثانیاً دارای شعور بوده و توان درک و فهم را دارند؛ ثالثاً این ها در پرده غیب قرار دارند و جز خلیفه خدا و با اذن او، کس دیگری به آن ها علم پیدا نمی کند. ماهیت این اسماء نیز همان موجودات مجرد و مادی، و خواص و منافع آن هاست که همه را حضرت آدم(ع) به عنوان انسان کامل بدون واسطه از خدا فراگرفته است. بدین ترتیب، تعلیم اسماء، نقش اصلی را در خلافت انسان ایفا نموده، و سایر امتیازات انسان، تکمیل کننده آن خواهد بود. خداوند از باب لطف و اقتضای رحمانیت خود، انسان را خلق نمود، و برای ارتباط با آن ها و ارشاد ایشان، بعضی از آن ها را که به مقام انسان کامل دست می یابند به عنوان برگزیده و خلیفه خود انتخاب کرد. خداوند به نوع انسان این امتیاز را اعطا نموده که از نظر خلقت و توان علمی و درک مقام معبود، این شایستگی را پیدا کند که به عنوان جانشین خدا تعیین شود. البته اکثر انسان ها این توانایی و قوه را به فعلیت نمی رسانند؛ اما وارستگان و صدیقانی که به این مقام دست می یابند، علاوه بر زمین، در آسمان هم معلم موجودات و خلیفه خدا هستند. خلیفه خدا با علم کامل این مقام را پاس داشته، و مدیریت عالم را انجام می دهد؛ یعنی آن چه کسوت وجود در برکرده، در محدوده علم خلیفه الهی قرار دارد.
منابع مشابه
ساختارشناسی سلوک حضرت آدم(ع) و حضرت موسی(ع) با تأکید بر قرآن
از آنجا که خداوند متعال قرآن کریم را برای هدایت بشر نازل کرده است، در بیان معارف این کتاب آسمانی از روشهای متعدد و متنوعی استفاده نموده است. یکی از رایجترین روشهای بیان معارف قرآن استفاده از قالب قصه است. قصص قرآن علاوه بر آنکه سرشار از حکمت و عبرتآموزی هستند، از نظر ساختاری هم از قواعد خاصی پیروی میکنند. از این رو محققان داستانهای قرآنی را از جهات گوناگون همچون کوتاهی و بلندی، ایجاز، تکر...
متن کاملساختارشناسی سلوک حضرت آدم(ع) و حضرت موسی(ع) با تأکید بر قرآن
از آنجا که خداوند متعال قرآن کریم را برای هدایت بشر نازل کرده است، در بیان معارف این کتاب آسمانی از روشهای متعدد و متنوعی استفاده نموده است. یکی از رایجترین روشهای بیان معارف قرآن استفاده از قالب قصه است. قصص قرآن علاوه بر آنکه سرشار از حکمت و عبرتآموزی هستند، از نظر ساختاری هم از قواعد خاصی پیروی میکنند. از این رو محققان داستانهای قرآنی را از جهات گوناگون همچون کوتاهی و بلندی، ایجاز، تکر...
متن کاملنقد دیدگاه مفسران درباره ماهیت نافرمانی حضرت آدم(ع)
مفسران با تصور ناسازگاری میان نافرمانی آدم (ع) و عصمت وی، آیات مربوط را به شکلهای گوناگون و گاه متضاد تأویل کردهاند. اغلب با پیشفرض پیامبر نبودن وی در بهشت و ناسازگاری عصمت با گناه پیش از نبوت وارد بحث شدهاند. نگارنده با هدف نقد جامع دیدگاه مفسران درباره ماهیت نهی از شجره ممنوعه و نافرمانی آدم(ع)، میکوشد ضمن اثبات تحریمی بودن نهی از شجره ممنوعه، با توجه به شرایط استثنائی آدم در بهشت، این د...
متن کاملداستان آفرینش و سرگذشت حضرت آدم(ع) در قرآن
نگرش های متفاوت به داستان آفرینش انسان، با تنوع روایات، گرایش های گوناگونی را در حوزه مباحث درون دینی و حتی برون دینی ایجاد کرده است. کوشش برای فهم همه ابعاد این داستان و آگاهی از رمز و رازهای خلقت آدمی اگرچه مطلوب، اما بسیار دشوار است. ترتیب عناصر محوری این داستان و احراز تقدّم و تأخر آن نیز چندان آسان نیست. در این نوشتار، پس از گذری بر پیشینه تاریخی بحث خلقت، به مفهوم حقیقت و تمثیل در داستان آ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023